Rex stond weer op en liep naar de auto. Hij pakte het polaroidtoestel
uit Saskia’s mand en maakte een foto van het benzinestation. Een grapje
voor zo meteen, maar hij zag ook de blikken al voor zich die kennissen,
Saskia en hijzelf elkaar nog jaren later zouden toewerpen als ze het
onderschrift in het album zagen: Total-tankstation met daarin Saskia,
enkele minuten voordat zij voor het eerst op de Autoroute zal
chaufferen. De foto aan een punt houdend keek hij hoe het Total-station en de geparkeerde auto’s, haast of ze even leefden, uit de
chemicaliën opdoemden.In 2003 heb ik mijn been gebroken en de huisarts suggereerde toen dit boek. Hij had het kennelijk net gelezen en dacht dat ik het wel kon waarderen. Ik kwam het nu weer tegen, toen ik een dun boekje voor onderweg wilde lezen.
Het is opgedeeld in 5 delen. Het eerste deel leest gemakkelijk weg. Met deel 2 had ik een beetje gevoel, waar is het verhaal nou. Verderop werd dat wel weer duidelijk.
En voor 98 pagina's vind ik het wel een aardig verhaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten