Nicci French: Wie niet horen wil.

Anbo Anthos

Tess heeft haar leven weer op orde. Jason en zij zijn een jaar geleden vriendschappelijk uit elkaar gegaan en delen de voogdij over hun dochtertje Poppy. Ze moet nog wennen aan haar nieuwe situatie, maar is blij met de hulp die ze krijgt van haar vrienden. Dat Jason inmiddels is getrouwd, daar probeert ze te zich overheen te zetten. Zelf is ze ook weer aan het daten en ze is best gelukkig, houdt ze zich voor.

Totdat haar dochtertje Poppy vreemde taal begint uit te slaan en een tekening maakt met zwart wascokrijt. Een tekening waarop een figuur te zien is die van een toren valt. Tess raakt ervan overtuigd dat Poppy getuige is geweest van een misdrijf. Ze stapt naar de politie, maar daar wordt ze niet geloofd. Dan besluit ze zelf op onderzoek te gaan… 

Zo heerlijk dat je er bijna op rekenen kan. Ieder jaar een Nicci French verhaal. Meestal lees ik die in de voorjaarsaanbieding. Deze keer was ik er niet aan toe gekomen. Nu dus wel. 

Echt weer een verhaal om de kriebels van te krijgen. Het idee hebben dat er iets mis is en dan hulp gaan vragen bij de politie. Als je dan echt weet wat er aan de hand is geloofd niemand je meer. Een nachtmerrie!