dinsdag 12 januari 2016

Stan Lauryssens: Zwarte sneeuw

Roos de Moor verdient haar brood met het imiteren van renaissanceschilderijen. Op een dag wordt haar verminkte lijk aangetroffen in haar atelier. Ze werd met een antieke slagershaak bevestigd aan een replica van het beroemde schilderij Venus en Adonis. Even later wordt op een kunstbeurs in Miami een ander vrouwenlichaam aangetroffen in gelijkaardige omstandigheden. Is dit het begin van een ijzingwekkend spel dat een seriemoordenaar speelt met de politie of gaat het om een afrekening in het kunstenaarswereldje? En wat met het lijk van een travestiet dat uit het Lobroekdok werd opgevist?


Dit is weer zo'n boek waarvan ik denk, geen idee wie de schrijver is, of waar het verhaal over gaat. Met het gaan lezen kwam ik er al snel achter dat het een Vlaamse schrijver is. Hihi het taalgebruik scheelt toch echt wel...
Ik vind de manier van de ene naar de andere persoon hoppen, in een hoofdstuk, erg verwarrend. Zeker ook omdat voor mij de karakters onbekend zijn. Hierdoor is het een beetje vervelend lezen. Momenteel heb ik ook de pech dat het lezen in het OV een beetje lastig gaat. En voor het slapen gaan mag ik ook graag een paar bladzijden lezen, maar de slaap verhinderd dat. Kortom ik ben er doorheen gekomen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten