 |
Atlas Contact
|
Een man op leeftijd woont alleen in een groot huis dat tot in elke kier
getuigt van de tomeloze versierdrift van zijn overleden vrouw, zijn
grote liefde. De dagelijkse beslommeringen vragen om een nieuwe routine,
kleine taken worden avontuurlijke ondernemingen. Als een buitenstaander
becommentarieert hij zijn doen en laten, beziet zichzelf als een
personage. En hoe buitenstaanders dat personage dan weer bezien. Zijn
geheugen lijkt hem herinneringen op te dringen, maar soms ook te
onthouden. In hinkstapsprongen dient het verleden zich aan, zijn rijke,
gevarieerde bestaan, het geluk van een lang en gelukkig huwelijk. Met
licht ironische toetsen beschrijft Berend Boudewijn het leven van een
man wiens vrouw er niet meer is. En het leven mét haar, zoals dat is
opgeslagen in zijn geheugen. Sober en soms amusant, en daardoor des te
indringender.
Berend Boudewijn was getrouwd met Martine Bijl. Berend heeft dit boek geschreven in de periode na het overlijden van Martine. En dat inkijkje wilde ik wel eens hebben.
Jammer dat mijn brein dan met randzaken aan de haal gaat. Hij heeft het consequent over M. Als hij het over Martine heeft. Kan voor hem prettig aan voelen, haar naam niet noemen, voor mij is het bij iedere M. Oh daar bedoelt hij Martine mee.
Ook vrienden benoemd hij met hun voorletter. Maar een gesprek beschrijven met een paar "voorletters" over andere voorletters maakt het lezen niet prettig. Heb vanaf de helft van het boek de rest "gescand"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten