Als Didi na een zware bevalling van haar eerste kindje aan bed is
gekluisterd, is ze dolgelukkig met de hulp van de kraamverzorgster. De
baby is lief en gezond, maar Didi's herstel gaat langzaam.
Miriam,
werkzaam bij de politie Rotterdam, kan de plotselinge dood van haar
broer niet verwerken. Ze vermoedt kwade opzet van zijn mooie weduwe
Hennequin. Tijdens haar zoektocht naar Hennequins verleden groeit bij
Miriam de overtuiging dat ze te maken heeft met een levensgevaarlijke
psychopate. En juist deze vrouw heeft zich onmisbaar gemaakt in het
jonge, kwetsbare gezin…
Nieuwsgierig naar de manier van schrijven van Esther Verhoef ben ik dit boek gaan lezen. Ik zat vrij snel in dit verhaal en vind het goed geschreven. Ergens in het verhaal, realiseerde ik me ineens dat mijn nicht zwanger is en met een week of 4 uitgerekend is. Op de een of andere manier ga je dan toch ineens anders naar zo'n verhaal kijken.
Mijn zus en ik hebben af en toe boeken die we alle twee leuk vinden, Van deze heb ik maar gemeld dat ze hem niet moet gaan lezen... Ze zou er nachtmerries van krijgen, zo dicht op de geboorte van haar kleinkind.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten