
Zonder zijn familie en zonder te weten uit welk dorpje hij komt, zwerft hij wekenlang door de straten van de grote stad tot hij wordt opgenomen door een weeshuis. Ook daar weten ze zijn familie niet op te sporen en uiteindelijk wordt Saroo geadopteerd door een Australisch echtpaar bij wie hij gelukkig opgroeit.
Als hij bijna dertig is, en de technologie zo veel verder is dan toen, gaat Saroo met behulp van Google Earth op zoek naar het station waar hij al die jaren geleden zijn familie kwijtraakte. Elke avond bekijkt hij urenlang de spoorlijnen die naar Calcutta leiden, tot hij na een jaar dat ene station denkt te herkennen. Hij vertrekt naar India om te kijken of hij zijn familie weer terug kan vinden…
Een tip van mijn zus. Ze kreeg het boek als Bookazine bij de Margriet en zij heeft het in een adem uitgelezen. Ik snap het, want het leest als een trein. Het zal je maar gebeuren als vijfjarig kind verdwalen met zulke gevolgen. Gelukkig komt hij veel positieve mensen tegen en komt het uiteindelijk goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten