In de ogen van Marcie Sullivan is Ian Buchanan een held - hij heeft met
gevaar voor eigen leven haar man, Bobby, uit een vuurgevecht in Irak
gered. Dat Bobby uiteindelijk aan zijn verwondingen is overleden, doet
niets aan haar bewondering af: ze is Ian dankbaar dat ze haar man nog
een paar jaar bij zich heeft kunnen houden. Wat haar dwarszit, is dat
Ian nooit meer iets van zich heeft laten horen. Hij lijkt wel van de
aardbodem verdwenen. En omdat ze het idee heeft dat dit haar belet
Bobby's dood goed te verwerken, besluit ze naar hem op zoek te gaan. Ian
woont in een primitieve blokhut in de bergen hoog boven Virgin River,
waar hij een teruggetrokken en sober bestaan leidt. Op deze afgelegen
plek probeert hij te vergeten wat hij in Irak heeft meegemaakt. Maar dan
staat Marcie op een dag voor zijn deur, vastbesloten dat verleden juist
op te rakelen - of hij dat nou wil of niet...
Zo vlak voor de kerst een fijn verhaal om te lezen. Over afscheid en
vertrouwen. Over familie en nieuwe vrienden. Heden en verleden. En
een nieuwe start.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten