Jonas Jonasson: De 100 jarige man die uit het raam klom en verdween.

Allan wordt honderd en dat wordt groots gevierd in het bejaardentehuis, behalve dan dat de jarige het op zijn heupen krijgt en kort voordat het feest losbarst, vertrekt. De tijd die hem rest kan hij beter besteden, vindt hij, en hij klimt uit het raam en verdwijnt. Pers en burgemeester hebben het nakijken.
Allan is een nuchter type dat weinig tot geen angst kent en die verder niet al te lang stilstaat bij zijn beslissingen, maar ad hoc handelt en het avontuur op zijn hoogbejaarde leeftijd niet schuwt. Met alle gevolgen van dien. De vaart houdt hij er in elk geval in, want vanaf het moment dat hij het bejaardentehuis verlaat, wordt De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween een soort roadtrip waarbij de lezer de memorabele avonturen van de 100-jarige meemaakt - zo let hij even op een koffer voor iemand die maar niet terugkomt en dus gaat de koffer mee de bus in, maar er blijkt enorm veel (maffia)geld in te zitten, hetgeen woeste achtervolgingen tot gevolg heeft, ook verzamelt Allan een bonte club figuren om zich heen in een zwaan-kleef-aan effect.

Ik had van een aantal mensen gehoord dat het een leuk boek was. In eerste instantie vond ik het grappig, een 100 jarige die weggaat uit het huis waar hij woont en er vandoor gaat met een berg geld. Vervolgens bekroop me het gevoel dat ik een geschiedenisles aan het volgen was. Daarna werd het echt ongeloofwaardig. Ik heb het uitgelezen en weet zeker dat ik het niet nog eens zal gaan lezen...