 |
| Luitingh Sijthof |
De 44-jarige chocolatier Lotte Bonnet woont al jaren gelukkig in
Zuid-Limburg met haar man Emil, een voormalige vluchteling uit Bosnië.
Maar dan pleegt Emil onverwacht zelfmoord tijdens het lopen van de
Camino en blijft Lotte ontredderd achter. Als ze elf maanden later naar
Bosnië reist om zijn as uit te strooien, ontdekt Lotte dat Emil heeft
gelogen over zijn identiteit. Ze schakelt een advocaat uit Sarajevo in
om onderzoek te doen naar zijn verleden, en die komt tot een schokkende
ontdekking. Ondertussen gaat Lotte zelf de Camino lopen, exact volgens
de route en planning van Emil. Ze wil achterhalen wat hem tot zijn
wanhoopsdaad dreef. Maar iemand volgt haar, iemand die niet wil dat ze
de waarheid ontdekt.
Zuid Frankrijk: een jaar nadat haar man op mysterieuze wijze zelfmoord pleegde op de Camino loopt Lotte dezelfde route, op zoek naar antwoorden.
Als ik ergens gezien had dat dit verhaal over de oorlog in voormalig Joegoslavië zou gaan, zou ik het niet opgepakt hebben.
Ik ben het gaan lezen omdat ik her en der al eens positieve reacties las. En werkelijk ik ben er gistermorgen in begonnen en gisteren tot laat in bed aan het lezen gebleven om te weten hoe het nou in elkaar stak.
Je krijgt delen van een brief te lezen, waarin vriendschap tussen drie mannen beschreven wordt. Er zijn de stukjes van Lotte in het heden. De terugblik van de Camino van Emil, dmv appjes en foto's die hij gestuurd had.
En dreigend op de achtergrond iemand die Lotte wil vermoorden. Maar wie is dat, die ik-figuur? Is dat Nicolas, de man die Lotte de eerste dag tegen het lijf loopt en wel heel vaak ik haar buurt is?
